Hij wist ook op het juiste moment de fakkel door te geven. Ik herinner mij nog heel goed hoe Urbain mij in het bestuur van KKS binnen loodste en hoe later van het een ook het ander kwam…. ‘Pol … k komme kik en bitje oeder, gi kunt dadde, gi zoe ta moeten doen !’ En zo geschiedde ….
Typisch voor Urbain was dat hij steeds de eindverantwoordelijk voor zijn rekening nam. De eer en het pronken liet hij aan de anderen over. Was het even wat moeilijker, dan was Urbain daar weer. Urbain was dus niet alleen letterlijk maar nog veel meer figuurlijk een ‘grote’ man.
Urbain staat in de rij van de cruciale mensen in de geschiedenis van KKS. Een rij waarin hij Eugène De Deken vervoegt.
KKS zal Urbain Maes nooit vergeten !
Pol Parmentier