In de voormiddag konden de polsstokkers nogmaals de hoogte opzoeken. De spurters maakten zich op voor lijst van uitputtende sprints, ze maakten wel indruk.
In de namiddag werd er alternatief opgewarmd met een spelletje vangbal, de bal had geenszins een bolvorm en die floot bovendien.
De werpers konden zich uitleven bij het discuswerpen, de spurters hielden het bij wat dril-oefeningen, soms kwamen ze daarbij kleine horden tegen.
De onweersbui konden de atleten geen bars schelen, ze bleven op het veld.
Na het avondmaal werd er in de hal verzamelt voor de traditionele bedankingen. Joachim als leider kreeg een leuke T-shirt (hij zal nu wel moeten facebooken) en een kopje voor de chocomelk, Ingmar kreeg een pak “Maria” koeken en een notitieblokje voor het opschrijven van tijden, Lars kreeg natuurlijks iets geels, een short met bijpassende zwembril en een zak “lekstokken”, Wouter, liefhebber van aardbeien werd bedacht met aardbei-yoghurts en een leuke roze t-shirt.
’s Avond mocht ieder wat langer opblijven, wel met afspraak om 24u ten laatste in het hotel terug zijn, blijkbaar hadden sommige hun uurwerk niet mee of stond die verkeerd, dit kon niet straffeloos blijven.
De afspraak om 7u30 zaterdagmorgen voor het hotel in loopkledij was er voor 2 gasten er ook te veel aan, ze kregen de trainer aan hun deurkamer. Ze zullen het geweten hebben, meermaals pompen en nog wat sprongen zorgde ervoor dat ze meteen wakker waren. Zij waren ook bij de laatkomers de avond voordien, daarvoor kwam er nog iets bij.
Om 11u werden de koffers in de bus gestapeld, klaar om te vertrekken, eerst was het nog voor een laatste maal uitgebreid lunchen, voldoende om de eerste uren op de bus te overleven. Het was nog enkel wachten op de komst van de nieuwe lading atleten, een van hun chaffeurs moest met ons mee naar huis.
Joachim en Günther waren ondertussen al vertrokken, daarbij miste Günther wel een blij weerzien met buschauffeur Sonia, misschien gaat zij volgend jaar de eerste week mee met ons.
Zondagmorgen kwamen rond 9u30 aan op de parking (ditmaal zonder een uitstapje naar Doornik en de bus had ook geen dorst in Marke).
Ieder blij naar huis, al uitkijkend naar volgend jaar.
Nog de uitslag van de quiz : winnaar ploeg 5 (Kieth – Katrien V – Nikola) voor ploeg3.
Kelly zorgde voor de nattigheid bij het uitbeelden van een brandweerman, het water kwam wel niet uit de slang maar uit de ogen. Zij gebruikt ook een nieuwe klok . Vraag aan Kelly op de bus : “Hoe laat is?”, antwoord : “ zes uur vijventachtig”, haar klok kent zelf 99 minuten?