Simon had een treinreis van Leiden naar Beveren voor de boeg. Voor Lars was het een autorit, gelukkig ligt Beveren voor Antwerpen en zouden we geen last ondervinden van de aangekondigde lange files. De rit verliep rustig maar de hoop op droog weer, “verwaterde” al snel, enkel fikse buien vergezelden ons.
De afspraak was eerst Lars aan de piste af te zetten en dan Simon ophalen aan het station, we konden tijdig terug zijn voor de reeksen van de 100m. Eenmaal aan het station was er een aankondiging van een passage van een niet-stoppende trein, verder niets. Dan maar GSM raadplegen en daar kwam de verklaring, de trein van Simon had driekwart uur vertraging. Dan maar terug naar de piste voor de reeksen 100m. Lars hoopte op een finaleplaats, op de deelnemerslijst stond enkel hij met een tijd gelopen in 2015, de rest waren van 2014, wat waren die laatste waard. Blijkbaar niet veel, Lars snelde gewoon naar de overwinning in zijn reeks, dus rechtstreeks geplaats voor de finale, met een 2de tijd overall.
Dan maar terug naar het station en daar stond Simon. Na de controle van zij hamer en discus had hij nog wat rust.
Ondertussen kon Lars zich opmaken voor de reeksen op de 200m, een finale moest zeker kunnen, een medaille zou leuk mee genomen zijn. Zijn kansen vergroten al snel toen bleek dat enkelen hun kat stuurden. Hij zette meteen de toon voor de finale, met een lichte tegenwind in de bocht kwam hij ruim als 1ste over de meet in een seizoensrecord van 21”73, de beste tijd overall, dit betekende meteen alle concurrenten voor zich in de finale.
Het hamerslingeren is de proef voor tijdens de middagpauze uit veiligheidsoverwegingen. De ring lag er nat bij, wat resulteerde in vele mislukte pogingen, Simon liet er 3 optekenen, maar haalde knap een 6de plaats met 46m66.
Tijd voor de finale 100m, 2 banen bleven leeg, Domien had zich geblesseerd op de 200m, de andere? Ondertussen stonden er wel plassen op de piste, een medewerker was zo vriendelijk deze weg te trekken, zodat de atleten niet met hun knieën en handen in het water moesten staan. Geen zorgen voor de Lars, hij slaagde er in zijn alom gekende tweede versnelling nog eens uit te voeren. Het was wachten op de fotofinish voor de 3de plaats, Lars zat heel dicht bij Cedric Nolf. Ze kregen beiden dezelfde tijd,10”93 (opnieuw een seizoensbeste) maar Lars mocht naar het podium voor de bronzen plak. |
Terwijl Lars aan het podium stond, was de 3000m steeple op gang geschoten. Mohamed Beirouk geraakt wat verstrikt in de groep, maar één versnelling was voldoende om zich naar voren te begeven. Enkele rondes dulden hij nog enkele lopers in zijn rug, maar dan volgde nog een versnelling en de buit was binnen in een tijd van 9’07”18, een nieuw persoonlijk record. Het eerste goud was binnen. |
Voor de 400m horden van Joachim Zephirin deed de zon de moeite om eens de piepen en de regenwolken te verdringen, hij kon wel een seizoensbeste van 59”30 neer zetten.
Simon had ditmaal de eer als laatste de arena te verlaten na het discuswerpen, de natte ring leidde tot een 11de plaats met 39m08.
Ieder kon de terugrit aanvangen, gelukkig moest Simon ditmaal niet met de trein terug naar Leiden, zijn ouders hadden op tijd een vervangwagen voor hun niet-startende auto.