Zondagnamiddag stond echter de zwaarste training van de hele week stage op het programma :de training -lui in de zetel zitten kijken naar de ronde van Vlaanderen-, klinkt iedereen waarschijnlijk wel bekend in de oren Wat was dat toch lastig.
Maandag vlogen we er goed in en het weer zat heel goed mee waardoor startblokken aan bod konden komen. Bavo was echter naar zee getrokken om daar te genieten van het mooie weer en Celine was naar Amsterdam. Maar er waren genoeg atleten aanwezig voor de start van de week Ingmar, Lars, Laurence, Lize, Laura Amina en Katrien allen kwamen ze aan bod en Gunther was in de avond ook van de partij.
Jammer genoeg kampt Joachim nog altijd met een blessure waarbij we hem dit jaar zullen moeten missen voor de stage.
s’ Middags hadden we altijd de gewoonte om naar Sabine of Frank te luisteren wat ons de komende dagen van de stage nog te wachten stond met de weersvoorspellingen. Die vielen al bij al goed mee, vooral wilden we niet treuren nadat we vernamen dat het in het in Spanje ook niet veel beter was . En zolang het droog bleef en de ambiance aanwezig was, hield er niets ons nog tegen om de stage tot een goed einde te brengen .
Woensdag voorzagen de weersvoorspellers normaal minder goed weer voor een lastige training, maar hierin hadden ze zich een beetje vergist. De zon kwam vrolijk piepen tussen de enkele wolken.
Iedereen nam zijn eigen tempo aan en kreeg zijn eigen afstand zodat iedereen iets aan elkaar had. Ingmar viel al vroeg uit, maar hij gebruikte zijn tijd nuttig om iedereen nog voor de laatste inspanning aan te moedigen. Iedereen had wel ergens krampen of verzuring de ene al meer dan de andere maar dit was nu eenmaal het bewijs dat iedereen goed getraind had. Laurence waagde zich echter aan haar horden training, ook zij bereikte goed het einde van de training. We hadden allemaal onze rustnamiddag dik verdiend . In de namiddag kregen we echter het goede nieuws onze spurtatleet Gunther was vader geworden van een flinke dochter : JUTTA. Van ieder een heel dikke proficiat. Daardoor verlegde Gunther zijn prioriteiten waardoor hij het verdere verloop van de stage niet meer zal volgen, maar zal trainen in het verversen van pampers, flesjes warmen …
Donderdagavond gingen we echter weer van start, maar het was al heel wat frisser maar de sfeer bleef er alleszins goed in. Beginnend met een partijtje petanque kwam iedereen al rap in vorm om aan de training te beginnen .
Naarmate de trainingen verstreken kreeg iedereen het al wat moeilijker Ingmar had al moeite om tijdens de sprongoefeningen die hij zelf leidde tot 3 te tellen , zijn hoofd was op hol geslagen.De oefeningen deed hij anders voor dan hij zelf zei, dit bracht wat verwarring met zich mee, maar wel een hele hoop plezier!
Dit probeerde hij wel te verdoezelen door te zeggen dat de atleten het niet goed gehoord hadden: “TIJD dat de vakantie gedaan is en hij weer aan het werk kan”, zijn dan de woorden van Katrien. Iedereen kreeg ook al wat meer vermoeide benen, het werd alle dagen wat lastiger. Vrijdag beperkte Katrien zich enkel tot het chronometreren van de tijden en het trainen van buik-, rug- en armoefeningen omdat ze in de opwarming last kreeg van krampen. Rustig aan doen was dus de boodschap maar voor de rest van de spurt stond er nog een zware training op het programma. Laurence en Amina hadden veel aan elkaar en ook Lars en Ingmar konden elkaars steun goed gebruiken. In de avond was Celine ook weer van de partij. Laurence en Katrien waagden zich echter om samen de fiets te nemen en in Zwevegem te gaan trainen voor polsstok en werptraining . De anderen beperkten zich tot onze piste om te zien waar ze nog zin in hadden, want alles begon toch al wat door te wegen.
Zaterdag :slecht weer, regenachtig maar volgens Ingmar toch relatief droog. Dit was weer een voorspelling van de fysicus dat het niet ging regen maar kort daarna begon het toch te regenen maar dat was gelukkig maar van korte duur. En we hebben nog eens heel goed gelachen . Een rustige maar toch een vermoeiende training voor Katrien. Zij begon echter al serieus haar peren te zien maar Celine, Amina, Ingmar en Lars waren nog goed in vorm om zich te wagen aan 10 x 100m. In de namiddag stond er echter voor de oudere atleten nog een powertraining op het programma waar Joachim ook aan bod kwam. Voor Lars stopte de stage hier, zodat hij voldoende kan uitrusten om dinsdag weer ijverig aan de slag te gaan op zijn werk. Voor de rest was er zondag nog een training voorzien. Ingmar en Laurence waren op post, terwijl anderen zich waagden op familiebezoek of paaseieren rapen of waren ze die al aan het op eten ? Dat blijft natuurlijk de vraag …
Katrien waagde zich nog aan een training bij de recreanten waar ze serieus afzag maar toch het einde haalde.
Het was een aangename deugddoende en plezierige stage geweest , hopelijk zal het voor iedereen zijn vruchten afwerpen om in het zomerseizoen enkel goede prestaties neer te zetten.
Hopelijk is iedereen volgend jaar ook weer van de partij, want hoe meer zielen hoe meer vreugde, en wie” weet kunnen we volgend jaar nog eens buiten Kortrijk op stage .